Jan 25, 2012

Alam rumahtangga

Seminggu lebih dah aku duduk rumah jadi surirumah sepenuh masa.. eh,maaf masuk xberi salam

Assalamualaikum and happy Wednesday…

Keja duduk rumah, bangun awal pagi, bekemas, basuh baju basuh pinggan mangkuk sudu sudip belanga periuk kuali,memasak, lipat baju dan online. Rutin harian aku sejak seminggu lalu. Baru seminggu.. yay! Aku fedup.. tapi apakan daya ini tanggungjawab aku sementara ibu ayah jaga adik aku yang tengah sakit. Sabar sabar sabar. One day mesti aku akan dapat balasan yang baik untuk ini. Bukan bermaksud aku maw balasan berupa wang emas, harta karun,intan berlian mutiara naga ada 7 biji semuanya. Maksud aku balasan tu mungkin ibu ayah aku kan cepat balik ke rumah & kami kembali hidup bahagia macam dulu. amin.. mungkin aku akan dapat panggilan interview di mana2 & Berjaya dapat keja & dapat ringankan beban ibu ayah aku.. amin.. aku percaya "Allah tidak akan mengambil sesuatu daripadamu tanpa menggantikannya dengan yang lebih baik"

Hurm.. aku sangat rindu ibu. Sekarang aku dah dapat rasa 10% apa yang ibu rasa. Baru 10% okeh sepanjang 23 tahun ibu besarkan aku. Baru sikit aku dah fedup. Ibu aku dah wat suma keja2 umah yang aku ngah wat skrg 24 tahun lamanya sejak kawin ngan putera idaman hatinya. Sapa lagi.. ayah lah. J sebelum ni yang aku taw.. pagi2 aku g keja, petang hari aku balik.. dah ada makanan yang sedap2 tersedia. Sekarang aku plak yang wat semua 2… :'( rindu makanan sedap. Lau aku masak, sudah tentu xsesedap ibu.. tapi ada rasa la jugak makanan aku. Aku paling kecewa semalam. Bila aku Tanya adik2 aku na makan apa? Diorg leh suruh aku xpayah masak… na makan megi.. Huaaaaa… mesti dorg dah boring makanan aku…. Kecewa2.. ibu~~~~~~~~

Kadang2 bengang gak ngan adik2 aku ni.. aku dah semangat na kemas2 rumah supaya rumah ni sentiasa bersih & kemas. Adik2 aku plak ada habit yang sgt membengangkan otak dan minda ini.. bila wat keja sekolah xreti na kemas balik buku2. Bila dah tukar baju xreti letak dalam bakul baju.. arrgghhh tension… bila aku dah bersuara marah2.. diorg leh jawab.. "kak ija.. ta cool lah"… grrrrr~ ni lagi satu hal. Bila aku mintak tolong wat itu ini, mesti na Tanya lu… dimana? macam mana?? Hey kemon la.. we living in the same house.. bukan umah org lain na Tanya lagi letak dimana..macam mana maw buat… adoi… u're sixteen dah tahun ni adik2 ku… membesar sikit! Adik2 lelaki aku ni dah terlalu dimanjakan ibu ayah.. bukan manjakan dari segi kewangan kemewahan. Manja ngan hal ehwal rumah ni. Suma benda of koz ibu yang wat & yah! Skrg aku plak yang wat.. =..=

Macam ni la ragam kami di rumah. Bukan senang na jadi suri rumah. Fedup btul. Kawan aku ada cakap hidup ni susah na duga… yelah kan.. lau kita leh duga.. xsuprise la.. semua org pon na hidup senang bahagia. Tapi kat dunia ni.. orang yang selalu bahagia.. orang gila je. Kena rasa gak hidup susah,rasa sedih barulah rasa tercabar. Jangan cepat mengeluh. Ingat.. mungkin ada orang yang ditimpa musibah yang lagi dahsyat dari kita. mengeluh je ta ubah apa2 pon… dah nama pon manusia, mang kita ta dapat lari dari ditimpa musibah. Jangan Cuma ingat Allah bila susah. Bila dah dapat nikmat kita jadi lalai.. peringatan untuk diri sendiri.

Wat suma keja kat umah bukan teruk sangat pon.. ni pendidikan gak.. pendidikan ekonomi rumah tangga (ERT) yang aku ta belajar time sekolah lu. Aku belajar KMT la.. tukang sini tukang sana… haha gila tough aku.. so nilah alam rumah tangga aku.. jadi ibu kecik kepada 3 anak.. adik2 aku.. weyh kira senang ni bab xda suami.. lau ada suami makin tough tugas aku. Hahahahahahaha. Ciawww….


 

Rindu tegolek2 ngan ibu!


 

p/s : hari ni alin g hospital lagi.. bukak jahitan di tangan… herm…

p/s 2 : adik kembar aku baru balik dri umah kawan.. Tanya dah makan lom.. "dah! Makan bakso..sedaapppppp"… kecewa aku. Penat masak2 tdi!


Terima kasih daun keladi, Jemput datang baca entry saya lagi! XD

Jan 18, 2012

Allah jaga dia, aku sayang dia.

Hari ni dah genap seminggu peristiwa tu..

Aku masih trauma. Bila wat keja dapur memerlukan aku memegang pisau. Aku waswas.

Waktu tu aku kat ofis.. ngah makan bihun goreng restoran Anggun. Baru kul 11 pagi. Ibu tiba2 call aku..ibu nangis. Jantung bagai na tecabut dgr ibu menangis. Ingatkan putus cinta sgt sakit..dgr tangisan ibu lagi menyakitkan. "Za, adikmu kenak tikam.." sambil menangis ibu bgtaw aku. Aku tekejut, sakit dada aku. Airmata pon dah tak tertahan. Aku terus mohon untuk balik. Aku ta taw maw call sapa. Aku call macik aku ajak balik umah. Penting sangat!

sampai di rumah. Ibu menangis sorg2. Adik2 suma sekolah. Tinggal ibu sorang terima berita ni. Aku xtahan melihatnya. Kejap2 call kawan adik na tanya perkembangan. Diorang kata adik xpa..sikit je. Aku xpercaya selagi aku xnampak. Ayah suruh aku dan ibu g KL tgk adik. Xkira la berapa pon harga tiket time 2. Aku ambek flight seterusnya. Kami ditemankan atuk yang risaukan adik gak. Sampai dalam kul 12 kat Hospital Ampang. Adik terbaring lemah di atas katil. Ibu mula menangis lagi. Adik tersedar. Bleh plak dia senyum. Sakit hati aku Nampak dia tanggung sakit. Ibu xmaw balik rumah na jaga adik. Keesokan hari aku plak yang jaga adik. Adik batuk2..susah dia na batuk sebab sakit sgt. Semalaman aku x tdo. Aku pegang tangan adik. Aku bagitaw lau na batuk g tpi tgk kakak telelap tarik tgn kak ija taw. Paling seksa tgk adik aku kelaparan kehausan. Dia xdibenarkan makan. Puasa. Kecederaan melibatkan usus. T lambat sihat. Macam2 tiub ada kat adik aku. Tiub bius, tiub masuk air, tiub buang pendarahan dalam, tiub urine. Aku suruh adik aku tahan. Aku xdpt wat papa untuk adik aku. Aku kerap ke tandas bukan untuk buang air. aku ta tahan na nangis. Aku ta na dia nmpk.


Aku bergilir2 menjaga adik. Ibu tunggu dkt katil adik, aku tggu kat bilik tv. T ibu masuk ke bilik tv aku plak ganti jaga adik aku. Adik aku xtdo lena. Jap2 doktor & nurse datang periksa. Paling ta tahan tiap pagi doktor datang na ambek darah. Sebab urat adik kecik wat doktor cucuk dia banyak kali. Aku macam na tolak n marah2 kat doktor 2. Aku rasa nak cucuk balik kat doktor tu na bagi dia rasa sakitnya. Tapi aku kena faham dia tgh jalankan tugasnya.


Pakcik aku kata ayah kena datang. Hal ni serius. Aku cakap kat ibu, biar aku balik jaga adik. Xsangka tiket aku first flight kul 7 pagi. Aku nangis marah2. Aku xmaw balik awal sgt. Aku na spend masa ngan adik aku. Ibu suh aku bersabar. Aku xdpt tahan airmata aku dpn adik. Adik pon cakap.. "if you cry, I'll cry". Family aku sedaya upaya na sedapkan hati aku. Diorg bawak aku g makan McD.. airmata aku tetap jatuh. Lau aku bli Mcflurry time 2, mesti aku dah baling sekuat hati dari jejantas dpn hospital 2. Lau ada yang eksiden pon xpa. Hospital dekat je. Herm.


Sekarang aku dah kat umah. Aku dah present kat sv faculty aku kemarin. Alhamdulillah semua berjalan lancar. Adik aku pon dah discharge semalam. Kebetulan ayah pon fly g KL smlm. Xyah g hospital la gtu. Direct g umah pakcik aku kat Kem Kementah. Alhamdulillah. Tapi ibu kata adik aku tetap ada byk appointment. Dengan kes ta settle g. Sebutan kes pon lambat g, 21Feb. kenalah dok lama kat sana. Aku kan tetap sabar menunggu adik aku balik ke rumah. Sokongan kakak xkan ada akhirnya. Untuk semua adik kakak.


kak ija, ijam, iwan, syukri sayang kak ilin. Cepat2 sembuh,cepat balik ya.

We Love you so much.


p/s: Sejak hari 2 ibu tiada selera makan. Ibu kena jaga kesihatan taw. Ta na ibu sakit plak. T_T.

p/s 2: mengarutlah berita kat paper 2, lau pasif bermaksud ta kan mencederakan. @#$%^&(*

p/s 3: akulah suri rumah berjaya. bangun 4.30 pagi okeh.


Terima kasih daun keladi, Jemput datang baca entry saya lagi! XD

Jan 5, 2012

Yang berakhir. Dah berakhir.

Assalamualaikum

Awak.. kenapa awak cari saya ni? Napa mesej saya? Napa call saya? Saya xkan balas. Saya xkan angkat pon panggilan awak..jangan bazir kredit.

Awak.. saya sihat. Praktikal okeh. Saya hidup bahagia ngan family saya.. sangat bahagia daripada ngan awak dulu.

Awak.. kan saya dah xbalas msj mahupun angkat panggilan dari awak. Tapi awak mesej plak kat FB saya.. saya xkan balas gak lah.

Awak.. ibu ayah & kawan xbagi pon saya berhubung lagi dengan awak. saya pon xnak. Saya xkan kecewakan diorg.

Awak.. saya dah xnak ada kena mengena lagi dengan awak. Saya xnak kawan ngan awak. Lau ada hubungan ngan awak pon.. Cuma saudara seIslam.

Awak.. janganlah tanya kenapa saya xnak kawan awak. Awak tahu sebabnya. Saya xkan sentuh kaca sebab saya tahu ia boleh melukakan.

Awak.. hiduplah ngan cara yang awak pilih dulu. saya pon dah ada hidup sendiri.

Awak.. saya senang hati dah lupakan awak. macam keluarkan duri dalam daging. Sakit. Tapi bila dah keluarkan.. hilang sakit tu. Tapi bekasnya masih ada.

Yang berakhir.. dah berakhir.. xkan nak ulang tayang macam drama kat tv. Kan? Saya dah ada cerita baru.. tapi awak x ada dalam cerita tu.. J

Itu je. Kbai.


 

Yang Benar,

Sufiyafiza anak Yusuf SESB. Hehe.

p/s : Selamat tahun baru. Tahun 2012.

p/s ganda dua : Azam xda lagi. Ngah countdown abis praktikal. Pas2 baru ada azam ^^V.


Terima kasih daun keladi, Jemput datang baca entry saya lagi! XD